Zonnebloem Vakantie

Terug bij de uitgang kwam ik een stel uit mijn hostel tegen waarmee ik nog een tocht door het nationaal park heb gemaakt. wanneer vakantie. We sloten de middag af terug in Copan Ruins door een biertje te doen bij een echte Duitser die hier zijn eigen bier brouwt in zijn cafeetje

Niet ver van de stad lag boven op een nabijgelegen berg “Macaw mountain”. Het was een park waar vrijwel alle vogels die voorkomen in Honduras rondvliegen en waar je deze allemaal van dichtbij kan bekijken. Uiteraard regeren hier de papegaaien! Je loopt een bepaalde route langs de bergwand en ziet alleen maar schitterende vogels aan alle kanten: Tucans in verschillende soorten, papegaaien in alle soorten en maten, uilen…..noem maar op.

In het 1877 Hostel werd ik prima ontvangen en van alle hulp voorzien na alle rompslomp en drama. Het is een nieuw hostel en modern opgezet wat even een verademing is na alle lokale invloeden op een rij. vakantie kerst 2022. Wat nog wel steeds bizar is, is dat je in iets grotere steden als deze werkelijk alle Amerikaanse ketens op een rij hebt in één straat: Burger King, KFC, Wendy’s, Pizza Hut, Walmart etc

Als ik dus wat zwaarder terug kom kan ik er niets aan doen! Wederom was er geen tijd voor rust en ging werd ik de volgende dag opgehaald door George in zijn pick-up om af te reizen naar de Rio Cangrejal - vakantie uren. rhodos bezienswaardigheden. Het is een immense rivier die 2 nationale parken van elkaar scheidt, waaronder het Pico Bonito National Park

Het geeft maar weer eens aan hoe groots de natuur is! Gelukkig was de weg nu weer enigszins toegankelijk met een goedde 4x4 en was het tijd om te gaan wild-water raften op deze rivier! George vertelde me alles over de rivier, de nationale parken en hoe hij zich inzet voor de natuur in Honduras.

Er is geen bescherming voor deze gebieden en het gaat zelfs zo ver dat in het gebied La Moskitia in het oosten soldaten de bossen in gaan om in gevecht te gaan met deze mensen as we speak! Gelukkig was dit hier niet aan de hand op dit moment….. Na de nodige omkleedpartijtjes was ik met reddingsvest klaar voor deze adrenalinekick.

Vakantie Ibiza 2023

Als de professional dan ook nog aan de kant al uitlegt dat het best gevaarlijk kan zijn, je eruit kan vallen en wat je vooral niet moet doen is het even flink slikken……. Gelukkig staat veiligheid bij hen ook op 1 en zijn ze hier niet zo laks. Voordat we van start gingen liepen we naar een deel van de rivier zonder stroming om daar in de raft de verschillende commando’s te oefenen en zodat ze konden zien hoe we reageerden op situaties.

Je zit op de rand van de raft en in het begin beef je haast van de angst. We zouden categorie 1 tot en met 4 stroomversnellingen doen, wat dus ook sommige delen betekende waar het de op één na hoogste categorie is. In totaal hebben we haast anderhalf uur op de rivier gezeten en zijn we zo goed als de hele rivier raftend afgegaan.

Sommige delen waren intens en ik zat de gehele rit vooraan op de raft! Soms betekende dit de volle laag qua water, maar het gaf naar mijn mening een extra kick! Vooral als je stijl naar beneden gaat en je op commando laag in de raft moet gaan zitten is het hopen dat je het overleefd! Als een klein kind zit je stuiteren in de raft door de kick die het geeft! Zonder een enkele keer uit de raft te vallen hebben we de eindstreep gehaald en wat was ik trots op mezelf.

Het raften was uitputtend, maar de beentjes waren nog op volle sterkte! Na deze hike merk ik pas echt het verschil tussen wat de mensen hier gewend zijn en wat wij gewend zijn. Bij de ingang werd gelukkig alles geregistreerd om te weten wie ik ben als ik niet terugkeerde.

Het zou geen probleem zijn en ik hoefde me geen zorgen te maken…..Nadat hij deze zin had uitgesproken en wel vertelde dat het aardig glad kon zijn terwijl je soms stijl omhoog moet klimmen, toverde hij ook nog eens een levensechte machete uit de kast. Het was allemaal heel gewoontjes en ik wist niet wat ik meemaakte.

Ik wilde de hike toch per se doen omdat je eindigt, tenminste als je dat punt haalt, bij de grootste waterval uit dit nationale park die je van overal van boven aan de berg kon zien vallen. Deze hike zou uitkomen bij de voet van de waterval zodat je ruim 70 meter omhoog kon kijken hoe de waterval naar beneden stort.

Portugal Vakantie

Wat paden moeten zijn, zijn eigenlijk geen paden en je moet je inderdaad een weg slaan door de takken met je machete. vakantie naar italie. Het gaf me het gevoel van een oermens! Het begon al snel keihard te regenen, wat op zich overheerlijk is met deze temperaturen, maar een groot deel van de hike was klimmen op natuursteen wat op zulke momenten spekglad wordt

Gelukkig hielp mijn gezonde verstand me wederom en ook al was ik 25 minuten verloren, ik ging dezelfde weg terug! Eenmaal op een punt aangekomen zag ik rechtsboven me het pad vervolgen de berg op, wat ik in eerste instantie volledig over het hoofd had gezien! Man man man, wat was ik even bang! Met mijn machete kon ik me even goed uitleven op mijn eigen domheid en kwam ik onderweg verschillende watervallen tegen alvorens bij het laatste deel van puur natuursteen terecht te komen.

Na wat klauterwerk zie je de immense waterval verschijnen en besef je dat deze zo hoog is dat je het begin boven aan de berg niet eens kan zien. Het water wat vlak naast je neer komt geeft een geluid dat bizar hard is. En dit was nog wel na het droogseizoen wanneer er minder water naar beneden komt dan normaal! Ik had een tijd afgesproken om terug te zijn bij de ingang en ik wist op dat moment al zeker dat niet te gaan halen.

George had me aan het begin zelfs uitgelegd hoe om te gaan met je machete als je valt en hoe je deze dus dient te dragen. Als je valt is er één ding wat je niet wilt en dat is met je lijf in de machete vallen! Bijna een uur na afspraak kwam ik aan bij de brug die over de Rio Cangrejal hangt en zag ik George nog altijd op me wachten.

De ferry richting de eilanden ten noorden van Honduras zou de volgende dag om 4 uur vertrekken. In de ochtend was ik toe aan wat cultuur snuiven sinds lange tijd (kreta bezienswaardigheden). Op aanraden van Julio in het hostel pakte ik al vroeg de lokale chickenbus om naar Sambo Creek af te reizen

Je vindt hier vooral bruine mensen, echte krotjes van beton of spaanplaat en het lijkt net of je je even in Afrika waant. De realiteit is er niet minder erg om en je voelt je soms schuldig om als toerist hier rond te lopen. vakantie argentinie. Al snel stroomden van alle kanten de mensen naar me toe om foto’s te maken en dingen te vragen

Vakantie Op Texel

Nadat ik ze wat geld had gegeven en ze superblij waren kwamen er een aantal typische en sprekende foto’s (corsica vakantie). Deze jongens zijn geweldig! Het blijven wel mixed feelings als je door dit soort dorpjes loopt. Aan de ene kant is de sfeer en de gekleurde huizen en het straatbeeld geweldig om te zien, maar de standaarden waar deze mensen in leven zijn echt bedroevend helaas

Ik kon mijn grote backpack in het hostel in La Ceiba laten liggen, want ik zou hier weer terugkomen na Utila (vakantie friesland). Voor het eerst kon ik lekker licht reizen en man wat was dat lekker zeg. De ferrytocht vanuit La Ceiba was een tochtje om te herinneren! Uiteindelijk heb ik hem 4 keer mogen meemaken, maar het uitdelen van kotszakjes is hier dagelijkse kost voor het personeel

Aangezien deze jongen niet duikt vanwege mijn verleden met mijn oren, was het voor mij de taak om mooie alternatieven te vinden op dit eiland. Dag 1 ging ik het eiland te voet verkennen naar de Noordkant. Ik had de dag ervoor een tocht geboekt naar één van de omringende onbewoonde eilanden voor een echte tropische ervaring in de Carribische Zee, maar op de afgesproken tijd was er niemand te bekennen bij het kantoor van de maatschappij.

Het is de enige berg op het eiland die je al van ver ziet liggen als je met de ferry aan komt en vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over het gehele eiland en de Carribische zee. chalkidiki vakantie. De weg hier naartoe waan je jezelf in een heel ander Utila dan de meeste mensen denk ik kennen

Eenmaal Pumpkin Hill te hebben beklommen begon ook de zonsondergang in te zetten wat het nog mooier maakte! Ik ging zitten op de top en genoot van het uitzicht over het gehele eiland en de Carribische Zee terwijl de valken en arenden boven mijn hoofd rondcirkelden bij zonsondergang. Soms snap ik serieus niet dat ik op dit soort magische plekken alleen zit……Mooier dan dit wordt het niet mensen!!! En wat doen deze mensen hier dan? Je raadt het al: dronken worden totdat je niet meer kan praten.

Vrijwel de gehele zonsondergang heb ik op de top gezeten en het gevoel en uitzicht betoverd je bijna, zo mooi! De volgende dag was het weer tijd voor serieus top 3 materiaal van deze reis: Zwemmen met walvishaaien (whalesharks). Onze gids Danny deed dit al 15 jaar en is bekend bij iedereen op het eiland.

Mexico Vakantie

Veel mensen komen terug aan land zonder ook maar iets gezien te hebben. In totaal waren we ongeveer 4 uur op het water en het eiland vanaf het water zien is ook wederom supermooi! Het vinden van walvishaaien was 4 uur lang één groot spel. Constant zit je klaar vol adrenaline met je zwembroek aan en snorkel op je hoofd, wachtend op dat ene moment.

Dit wijst op kleinere vissen en ook plankton waar de walvishaaien zich dus vaak bevinden. Het is geen garantie en het kan soms maar enkele secondes duren dat je deze beesten ziet, omdat ze ook weer snel de diepte in verdwijnen. Wij hadden het ultieme geluk om 2 verschillende walvishaaien van dichtbij te kunnen zien! Het moment dat Danny roept “JUMP” en je ziet dat je recht boven een walvishaai springt midden in de Carribische zee waar het 300-400 meter diep is met mega hoge golven: De kick die je dan krijgt is van een andere planeet.

Ik heb daar teveel slechte films voor gezien, maar opeens zwem je boven of naast een reusachtig beest dat er ook nog eens prachtig uitziet. Het zijn inderdaad maar enkele secondes, maar wat waren die secondes het meer dan waard zeg! Hoe Danny deze beesten spot weten we nog steeds niet, want 8 keer hebben we ze vanuit de boot kunnen zien terwijl wij ze in eerste instantie nooit zagen.

Het was in ieder geval de dag van mijn leven op dat moment! Om het tropische en geweldige gevoel vast te houden ging ik de volgende dag per bootje naar Water Cay: een onbewoond eiland midden in de Carribische Zee. Je hangmat werd voor je opgehangen door de kapitein van ons kleine bootje en 4 uur later zouden we weer opgepikt worden.

Ik heb ongeveer een uur in het water rondgedobberd waar je door wanden van koraal kon snorkelen en vissen in alle kleuren en maten kon spotten! Het blijft voor mij onwerkelijk - brazilie vakantie. De dag afmaken met een cocktail in je hangmat op een onbewoond eiland maakt het er ook niet vervelender op